آیا اسید معده ی ما اثر آب قلیایی را خنثی نمی کند؟

خیر، متاسفانه بر اساس یک دیدگاه اشتباه، تصور می شود که معده ی ما یک کیسه ی محتوی اسید هیدروکلریک باشد. دیواره ی معده با ترشح لایه ضخیم مخاط و با سکرتین ناشی از محلول بافر سدیم بی کربنات، باعث ایجاد غشای مخاطی قلیایی می گردد. بنابراین نه تنها آب یونیزه قلیایی در محیط معده خنثی نمی گردد، بلکه به راحتی جذب بدن می شود.

اسید هیدروکلریک همراه با تناول غذاها ترشح شده و موجب ضد عفونی و هضم غذا می گردد. غذای خارج شده از معده نیز توسط سدیم بی کربنات ترشح شده در دوازدهه خنثی می گردد. زمانی که ما غذاهای قلیایی می خوریم و یا آب یونیزه ی قلیایی می نوشیم با کمک به بدنمان در تولید بیکربنات سدیم موجب بهبود متعادل سازی محیط معده می گردیم.

آب قلیایی به دلیل اینکه میکروخوشه ای شده است سبب می شود که فرد راحت تر بتواند در طول روز 8 لیوان آب قلیایی را میل نماید و آب رسانی به بدن بهتر صورت می گیرد .پیری فرآیندی پیچیده است که بسیاری از عوامل نقش تعیین کننده ای روی آن دارند. یکی از مهمترین این عوامل رادیکال های آزاد بدن هستند. اثبات شده است اکسیداسیون حاصل از رادیکال های آزاد عامل مهمی در پیر شدن سلول های بدن ماست. آب قلیایی، با غیرفعال کردن رادیکال های آزاد و خاصیت ضداکسایشی در به تعویق انداختن روند پیری نقش بسزایی دارد.